کـیفـیّـت ما روز ازل بـا مَـحَـک افتاد

هر طینت نیک و بـدی اندر الَک افتاد



خـواهان علـی شد ز اَزل ساکن جنّت

بـدخـواه علی تا به ابـد در دَرَک افتاد



الـحـقُّ مـَـعَ الله و مـَـعَ الحـیدرِ والله

حق بین خداوند و علی مشترک افتاد



تردید به اصل و نسبِ خود کند آنکس

کو بین معاویه و حیدر به شـک افتاد



هر بار علی دست به شمشیر دودم برد

صد زلزله در سلسله ی نه فلک افتاد



آوای" علی حیّ و علی حقّ و علی هو"

در قاطـبه ی جـنّ و تبار ملک افتاد



از دست کریمانه ی او هرکه نمک خورد

گفتا دگر از دسـت کریمان نمـک افتاد



با مـهر علـی بـهر خلـیل آتش نمرود ،

برداً و سلاما شد و هُرمش خُنک افتاد



با شـوق علـی بـازدم حـضـرت داوود،

شـور افـکن آواز نـی و نِـیلـبک افتاد



تـا بـیـت احد خواسـتگه بنت اسـد شد

در پوست نگنجید و جدارش ترک افتاد

"طائف"