زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست
و دلم بس تنگ است
باز هم می‌خندم
آنقدر می‌خندم که غم از روی رود…
زندگی باید کرد
گاه با یک گل سرخ
گاه با یک دل تنگ
گاه باید رویید در پس این باران
گاه باید خندید بر غمی بی‌پایان…
سلام
شما دعوتید به رزمنده ی مجازی
با قسمت بیست و دوم از مجموعه طنز های انتقادی با عنوان خلاقیت به روزیم.
منتظر حضور سبز و کامنت های پر شورتان هستیم
در صورت تمایل برای تبادل لینک خبرم کنین
یاعلی
شما دعوتید به رزمنده ی مجازی
با قسمت بیست و دوم از مجموعه طنز های انتقادی با عنوان خلاقیت به روزیم.
منتظر حضور سبز و کامنت های پر شورتان هستیم
در صورت تمایل برای تبادل لینک خبرم کنین
یاعلی
دیدگاه ها [ ۱ ]