هزار مرتبه خواندم دعا میان قنوت
خدا کند که نباشد کسی دچار کسی!

بی روسری بیا که دقیقا ببینمت
اما به گونه ای که فقط من ببینمت

با تو نمی شود که سر جنگ وکینه داشت
حتی اگر که در صف دشمن ببینمت

نزدیک تر شدی به من ازمن به من که من
حس کردنی تر از رگ گردن ببینمت

مثل لزوم نور برای درخت ها
هر صبح لازم است که حتما ببینمت

حس می کنم دو دل شده ای لحظه ای مباد
درشک بین ماندن و رفتن ببینمت

 

 

اندازه ی غصه؛حرف از او بزنم

بی فایده ست ناله؛ یا هو بزنم

هرچند که حال گریه دارم اما

باید که به اشک هم کمی رو بزنم

 

علیرضا همتی فارسانی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

یکباره زده خیال رفتن به سرم

با آنکه پرم شکسته باید بپرم

پرواز برایم آنقدر مشکل نیست

کافی است فقط پرت بگیرد به پرم

 

مثل آن لحظه که حفظ غم ظاهر سخت است
ماندن چشم به دنبال مسافر سخت است

چشمهایت، دل من، کار خدا یا قسمت
و در این غائله تشخیص مقصر سخت است

ساحلی غم زده باشی چه کسی می فهمد
که فراموشی یک مرغ مهاجر سخت است

مثل یک کوچه بن بست خرابت شده ام
گاهی از من بگذر، حسرت عابر سخت است!

قرص آن صورت ماهت شده یادآور قرص
با دو تا قرص هم آرامش خاطر سخت است